Narutard's Christmas features... Naruto!

Χριστούγεννα on the rocks

Σάν να έχει βγάλει αράχνες ξανά το blog μου... Ας το ξαραχνιάσουμε σιγά σιγά μιάς και τα χριστούγεννα δέν είναι μακρυα...

The socializing sociologist

Αυτές οι μέρες κύλισαν πολύ όμορφα. Πέρα απο το τρέξιμο και τις άπειρες ώρες μπροστά απο την μισοκακόμοιρη οθώνη του υπολογιστή μου, η ίδια που απο την πολυκαιρία πλέον δέν μπορεί να απεικονίσει σωστα τα χρώματα. Μήν νομίζετε οτι έπαιζα ή έφτιαχνα διάφορα κουλά πάλι... Ευτυχώς η δυστυχώς, έγραφα για την πτυχιακή μου. Τελικά δέν είναι και τόσο εύκολο. Ακόμα ψάχνω τις σωστές πηγές και βγάζω τα μάτια μου στο διάβασμα και το γράψιμο. Πέρα λοιπόν απο αυτό, οι ημέρες μου περνάνε ήρεμα και αρκούντως χαρούμενα. Η παρεούλα εδώ (σας έχω πεί πόσο καλά παιδιά είναι όλα?) είχε μερικές υπέροχες στιγμές, παρά τις μικρές καθημερινές παραφωνίες.

Ας ξεκινήσουμε με τις μικρές οχι και τόσο όμορφες στιγμές. Πρώτα απ όλα να ευχηθώ στον Δημήτρη Housemaster γρήγορη ανάρρωση απο το ατυχές γεγονός. Πραγματικά θα ήθελα να βοηθούσα, αλλά το νοσοκομείο της Μυτιλήνης είναι πάνω απο τις ανθρώπινες δυνάμεις. Εκτός βέβαια αν χρησιμοποιήσεις μερικά Napalm. Εν ολίγοις, ο Housemaster θέλησε να βγάλει ένα απόστημα που τον ταλαιπωρούσε αρκετές μέρες και δυσκόλευε μερικές κινήσεις του, αλλά τελικά τον περίμενε περισσότερος πόνος απ οτι έπρεπε. Η άναισθησία΄, που έπρεπε να γίνει πρίν την τομή αφαίρεσης, υπήρχε μόνο στο κεφάλι του γιατρού που ούτε που νοιάστηκε αν ο φτωχός Housemaster παίθαινε απο τους πόνους. Αν ποτέ βρεθείτε στην Μυτιλήνη, ένα θα σας συμβουλέψω: Μήν αρρωστήσετε!

>>> Fast Forward

Την εβδομάδα που πέρασε είχαμε πάει στον Garret (ακα Πέτρο) για τα γενέθλιά του. Μιάς που ο μικρός (την βλέπω την μπούφλα να έρχεται) Πετράκος έγινε 19, είπαμε κι εμείς να πάμε με μία τούρτα, πατατάκια και αναψυκτικά (παχυντικά πράγματα...) να του κανουμε ενα ΝΤΖΑ! Η φάση είναι οτι εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς. Πραγματικά είχαν ανοίξει οι ουρανοί! Μήν πτοούμενοι απο την ασταμάτητη μπόρα, αρχίζουμε το μεγάλο ταξίδι. Πρώτα για πατατάκια και ποτά στην κοντινότερη κάβα (θέλαμε και king size! Πέτρο, απλά σου έφεξε! τα BBQ ούτε που τα ανοίξαμε) μετά, αφού διασχίσαμε ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟλη την παλιά και νέα Ερμού, πήγαμε σε ένα μεγάλο ζαχαροπλαστείο στο τέρμα για να πάρουμε την τούρτα και τα κερια (τα κεριά δέν συμβόλιζαν τον χρόνο αλλά τις ημέρες... φυσικά ήταν κέρινοι αριθμοί γιατί αν βάζαμε κανονικά κεράκια θα χρειαζόμασταν κατι δεκάδες μέτρα τούρτας) Στό τέλος κάναμε την έκπληξή μας χτύπώντας το κουδούνι και τραγουδώντας του το γενέθλιο τραγούδι. Φυσικά τα παππούτσια με τις κάλτσες, τα μπουφάν και τα παντελόνια μας είχαν βραχεί... πολύ... Αφού βγάλαμε τις κάλτσες και τα παπούτσια και μαζέψαμε τα παντελόνια σε ψαράδικο στύλ. Η ποδαρίλα έδινε και έπερνε! Η βραδιά πέρασε με πολύ κέφι και μερικά "Ρε Χώλλ" παραπάνω αφου ο Cubi (www.cubimension.net) πασπάλισε μερικά κινητά με τούρτα. Α ναι.. η τούρτα... τελικά δέχτηκε επίθεση απο τα κουτάλια μας. Κοινώς: την φάγαμε χωρίς να την κόψουμε. Τα συνχαρητήριά μου στον ζαχαροπλάστη...

White White Christmas... on a stick!

Απο αύριο και όλο το δεκαπενθήμερο των χριστουγέννων, θα με βρείτε στο Αμαρούσιο. Είτε Online στο Wii, είτε στο MSN, είτε στο blog, εγώ θα είμαι εκεί για τις γιορτές. Τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα απ ότι περίμενα. Οι σχέσεις των μελών της οικογένειας έχουν αποκατασταθεί. Υπάρχει βέβαια γκρίνια για την έλλειψη ρευστού (είναι πολλά τα λεφτά για τα φωτιστικά, Γιάνγκο), αλλά με την πολιτική "χαλαρώση και αποτελεσματικότητα" προβλέπεται να περάσουμε όμορφα χριστούγεννα. Ομορφότερα απο τα προηγούμενα. Φυσικά ακόμα η κατάσταση είναι ρευστή αλλά πού θα πάει... Θα καταφέρουμε αυτό το σπίτι να ενώσει και όχι να διχάσει στον κάθε όροφό του την οικογένειά μας.

Κατα τα άλλα, τα ίδια... πάλι δουλίτσες με φούντες, πάλι μερεμέτια, πάλι διάφορα μικροπράγματα που θέλουν άλλαγμα ή φτιάξιμο θα καταναλώνουν την περισσότερη μέρα μου. Συνηθισμένα πράγματα. Οσο δέν υπάρχει πίεση, όλα είναι οκ! Για εμένα και για όλους.

Τι να κάνουμε.. ένα πράγμα δέν αντέχω... την πίεση, την μιζέρια και την μουρμούρα.

Christmas gaming!

Τα φετινά χριστούγεννα ανήκουν στα: Super Mario Galaxy, Metroid Prime 3 και Umbrella Chronicles. Το PC φυσικά έχει μείνει πίσω γιατι πολύ απλά δέν σηκώνει το Bioshock. Γμτ.. και ήθελα πολύ να το παίξω... Damn.. Περιμένω με ανυπομονισία τί δώρο θα μου κάνουν απο την Virtual Console οι Wii Friends μου... φυσικά και θα ανταποδώσω αφού είναι ενας πολύ φτηνός και γρήγορος τρόπος να δώσεις δώρο!

Α ναι! Ο Cubes μοιράζεται στο blog του, τις μνήμες απο το N64 του! Πραγματικά υπέροχο κείμενο απο έναν υπέροχο άνθρωπο για μία υπέροχη κονσόλα. Επισκευθείτε το www.cubimension.net (no viruses and no porno included :P)

Για τους γονείς (μου) και όσων τύχει να διαβάσουν το blog, προτείνω να επισκευτούν τον οδηγό αγοράς video games του Nside αφιερωμένο αποκλειστικά στους γονείς.

Marioland is back

και το θέμα των πυρκαγιών δεν θεωρείται και πολύ λήξαν...

οι καπνοι οπως φαινονταν απο την περιοχή studio στο Μαρούσι.

Ολοκληρη η Ελλάδα καίγεται, Θρηνει τα δάση, τα λιόδεντρα, την πανίδα αλλα και 51 ανθρώπους (μεταξυ τους και πολλα παιδιά)

Τι να πω παραπάνω? οτι σε εναν μήνα απο τώρα θα το εχουμε ξεχάσει λόγω εκλογών? Οτι τα περισσότερα θα μας τα κουκουλώσουν για να μην ξανα ασχοληθούμε? Οτι και να πω είναι λίγο...
Σπαρτά και δάση, χιλιάδες στρέμματα, εγιναν στάχτη. Μαζί με την τελευταία ελπίδα για Ανάσα. Αραγε να μας τιμωρούν οι πρόγονοι μας και μας στερούν το δάσος τώρα που το χρειαζόμαστε περισσότερο?

τωρα για το ποιός φταίει...
πρώτα απ όλα ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ. Για πολλούς και διάφορους λόγους.
Μερικοί απο αυτούς ειναι η έλλειψη υπευθυνότητας σαν πολήτες, το οτι εχουμε παραδωθεί στην "παραμόρφωση" της τηλεόρασης, οτι πολιτικά ανήκουμε στο κόμμα "που κάνει τα περισσότερα ρουσφετια" και άλλα πολλα... Αρα το δάχτυλο πρώτα σε εμάς και μετά αλλού. Μην κοιμίζουμε την συνείδησή μας τρέφοντας την με ψέματα.

Μετά φταίνε ολα αυτά που αποτελούν υποπροιόντα των δικών μας πράξεων: η λάθος ψήφος, η αδιαφορία, η επιτυχία της πλύσης εγγεφάλου...

Δέν θα συνεχίσω άλλο το θέμα... Αν δέν σκευτούμε τώρα σαν λαός, τότε δέν θα σκευτούμε ποτε.

κι εσύ που διαβάζεις το blog τώρα, οπως κι εγω που το γράφω, εχεις κι εσύ ευθύνη. Εχω σκοπό να σε ενοχλήσω και να σε τσατίσω. ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ, ΗΛΙΘΙΕ!

>>> Βαθιά ανάσα, γουλιά καφέ και συνεχίζουμε...

Επανήλθα στην Μυτιλήνη... και αυτό φαίνεται... επιτέλους στιν φοιτιτική μου στέγη (που τόσο θα μου λείψει τα επομενα χρόνια) για να ετοιμαστώ για την εκξεταστική που έρχεται.
και την βαριέμαι...
αντε τώρα, μετά απο ενα τόσο κουραστικό καλοκαίρι να κάτσεις να διαβάσεις... Τεσπα.. κάτι θα κάνουμε και γι αυτό...

Η εξεταστική πάντως διακόπτεται για 3 ημέρες... λόγω εκλογών... Μην με ρωτάτε τί θα ψηφήσω.. απλά δέν θα πάω γιατι η εκλογική μου περιφέρεια είναι στην Αθήνα... σιγά μήν κατέβω δηλαδή... αν μου πληρώσουν τα εισιτήρια πάω ευχαρίστως να ψηφίσω οτι γουστάρω. εξάλλου στο παραβάν είσαι μόνος σου με την χαρτούρα και τον φάκελο.. κανένας δεν θα μου το υποβάλλει, αλλα σάν ελληνάρακλας ας την κάνω κι εγώ την κουτσουκέλα...

αυτά απο εμένα.. ωρα να την κάνω... θα συνεχίσουμε τα των εκλογών στο επόμενο post. μέχρι τότε, κλείστε την τηλεόραση και ανοίξτε κανένα μυθιστόρημα γιατι οι σειρές σε επανάληψη είναι κάτι σαν τα επαναληπτικά τέστ. Τα εμπαιδώνουμε.

Η ημέρα περιβάλλοντος (και άλλα πολλά...)

7 του μηνού σήμερα... ημέρα περιβάλλοντος...

Μέ εχουν ρωτήσει άπειρες φορές για το περιβάλλον... ειδικά τις τελευταίες ημέρες. Δέν ξέρω ξαφνικά τι έπιασε τους πάντες να ρωτάνε ξανά και ξανά και ξανά για το πως νιώθω που κάηκε η Πάρνηθα, να θέλουν να τους αναλύσω το ποιές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον της αθήνας, αν πιστέυω οτι η αναδάσωση θα κάνει δουλειά και άλλα τέτοια.

Γενικα παρατηρώ ενα Trend με το περιβάλλον...

Εκει που καθόμαστε με την παρέα, κανονίζοντας το που θα πάμε να τα πιούμε, τσουπ(!) να σου και ενα κοκκινο ελάφι, μια ΧΥΤΑ, ενα κατι με το περιβάλλον για να αποπροσανατολίσουμε την κουβέντα και να δείξουμε τις γνώσεις μας στην περιβαλοντική μελέτη. Μετά η κουβέντα γυρνάει στο ποτό, στα νύχια και σε άλλες σημαντικές για τον μέσο έλληνα κουβέντες!!!

Ελα ομως που, πέρα απο την παπαρολογία που πάει σύννεφο, έπρεπε να καεί το Πήλιο και η Πάρνηθα για να μας μπεί στο μυαλό οτι τόσο καιρό στην Αθήνα σκοτώνουμε την Αττική Γή, οτι οι συνήθειες των ελλήνων (και εμένα μέσα) είναι οι χειρότερες ως προς το περιβάλλον (και δέν μιλάω μόνο για την φύση αλλα και για τα κοινόχρηστα μέρη που είναι τεράστιοι σκουπιδοντενεκέδες/τσιχλοδοχεια), οτι το αμάξι μας εχει αντικαταστήσει τα πόδια μας και άλλα πολλα.

Ωραία όμως το σκευτήκαμε... όμως αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες, που τόσο καφιόμαστε οτι είμαστε απόγονοι, είναι οτι απο τα λόγια στην πράξη είναι το μεγαλύτερο βήμα.

Ο Έλην όμως, απο τον πρώτο πολίτη της χώρας μέχρι τον τελευταίο ζητίάνο(συμπεριλαμβανομένου και εμού), εχει ενα πρόβλημα στους "μεγάλους διασκελισμούς" και το ποιό πιθανό είναι οταν βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα και την αλλαγή της συνήθειας που τόσο τον έχει βολέψει να πει.. "Ωχ αδερφέ... δέν βαριέσαι..."

Οπώτε θα ξαναπάει δύο τετράγωνα ποιο πάνω με το αμάξι, Θα πετάξει τσιγάρα και χαρτιά απο το παράθυρο του αμαξιού, θα βάζει την θερμανση τόσο δυνατα ωστε να κυκλοφορεί γυμνός στο σπίτι και θα ξαναπετάξει τα σκουπίδια απο το μπαλκόνι. Τα ίδια κλασσικά συνηθισμένα πράγματα...

Δέν μιλάμε για το πώς πρέπει να πετάμε το λάδι και άλλα γιατι θα με πείτε υστερικό...

Σε λίγο καιρό λοιπόν θα πάψουμε να το παίζουμε αγριεμένοι αγγελιοφόροι του περιβάλλοντος και θα ξαναρχίσουμε τις μίζερες συνήθειες μας...

Το δάχτυλο λοιπόν... επάνω μας. γιατι πρίν απ όλους τους φορείς και τις πυροσβεστικές, ΕΜΕΙΣ φταίμε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

φωτιάς συνέχεια...

Οχι δέν θα μιλήσω ΠΑΛΙ για την πάρνηθα... Γι αυτό θα μιλήσω σε μερικούς μήνες οταν θα βάλω το ξερό μου να ρίξει ενα φακελάκι στο κουτί.

Θα μιλήσω για το τί συνεπάγεται ενα καμμένο βουνό.

Οικολογική σκοπιά: Αυτά λίγο πολύ τα ξέρουμε όλοι. Τέφρα στις πόλεις, Επικίνδυνα σωματίδια, μακροπρόθεσμες αλλαγές κλίματος, ζέστη, πλυμμήρες, μόλυνση, κ.λπ

Πολιτική σκοπιά: Ειδικά η πάρνηθα έκαψε μαζί και την κυβέρνηση, που εδώ που τα λέμε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβέρνηση θα την εκανε παρανάλωμα, ευκαιρία λοιπόν για τους δημαρχοπολοτικονομαρχοβουλευτές να κερδίσουν ψήφους απο την "εξαγγελία αναδάσωσης" που στο κάτω κάτω είναι ΑΔΥΝΑΤΗ αφού τα περισσότερα δέντρα μεγαλώνουν στον ίσκιο των μεγαλυτέρων και γενικά σε ενα συγγενές περιβάλλον. Άσχετα αν σκάβοντας και "καθαρίζοντας" απομακρύνουμε και τους σπόρους οι οπίοι τυχόν έχουν πέσει. Ασχετα αν τα δάση ΞΑΝΑΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ, εμείς ΘΑ ΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΟΥΜΕ

δηλαδή θα καταστρέψουμε και την τελευταία ελπίδα να ξαναγίνει δάσος...

Κοινωνική σκοπιά: κι εδώ οδυρμό έχουμε. Που θα πάτε σαββατοκύρικακο μικρα κουτα εργαζόμενα ελληνάκια? Στο δάσος? αυτό καηκε... πατε θάλλασα που αυτή δέν καίγεται έυκολα (εξάλλου το νερό και το πετρέλαιο υγρά είναι...)

Οικιστική σκοπιά: Θα αποτύχει που θα αποτύχει η αναδάσωση, γιατί να μήν σπείρουμε γκαζόν, πισίνες, βίλες και μερικά καζίνα? μια χαρά θέα δέν έχει?

Εξάλλου μία ματαιοδοξία την έχουμε... το τετραγωνικό με θέα την αιθαλομίχλη το θέλουμε. ειδικα αφου είμαστε δικηγόροι, πολιτικοί, τραγουδιάρηδες στις πίστες και πλουσιόπαιδα εφοπλιστών... Πως να το κρύψωμεν άλλωστε... το φυσάμε!

το φυσάμε και το αποχαρακτηρίζουμε, το φυσάμε και το χτίζουμε! Τοσο απλά ούτε ο θεός δεν έδωσε πνοή στον άνθρωπο! (ε ρε αλάτι στο τσιμέντο που σας χρειάζεται)

business σκοπιά: τα χεράκια τα τρίψαμε. θα πουλήσουμε οικόπεδα σε αυτους που τα φυσάνε, Θα ανοίξουμε καφετέρειες οπου ο φραπές θα κάνει 100€, εστιατόρια gourmet με συνταγές απο ανανά και καζίνο με κουλοχέρηδες που είναι... κουλοί...

Κλείνοντας

ΝΤΡΟΠΗ σε ολους μας. ΣΕ ΟΛΟΥΣ μα ποιό πολύ σε ΕΜΑΣ

-> που δέν μάθαμε τρόπους. Γιατι το να πετάς σκουπίδια είναι ΚΑΙ θεμα τρόπων.

-> που δέν μάθαμε οικονομία. Δέν ζήσαμε κανέναν πόλεμο και καμμιά κακουχία για να μάθουμε την εξοικονόμηση. Τελικά μάλλον πρέπει...

->Που δεν ξέρουμε να ψηφήζουμε. Γενικά δέν ξέςρουμε τι πάει να πεί δημοκρατία και πολιτική. Καφιόμαστε μετά οτι είμαστε απόγονοι των αρχαίων ελλήνων. BULLSHIT i say!

-> Δέν σεβόμαστε τα παιδιά μας, που στο κάτω κάτω αυτά θα πάθουν καρκίνο, θα υποφέρουν απο ασθμα και αλλεργίες.

και άλλα πολλά...

Μέχρι το επόμενο post σκαλίστε την μύτη σας. Πολλές απαντήσεις κρύβονται εκειμεσα...