Σάββατο 7 Ιουλίου 2007

Η ημέρα περιβάλλοντος (και άλλα πολλά...)

7 του μηνού σήμερα... ημέρα περιβάλλοντος...

Μέ εχουν ρωτήσει άπειρες φορές για το περιβάλλον... ειδικά τις τελευταίες ημέρες. Δέν ξέρω ξαφνικά τι έπιασε τους πάντες να ρωτάνε ξανά και ξανά και ξανά για το πως νιώθω που κάηκε η Πάρνηθα, να θέλουν να τους αναλύσω το ποιές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον της αθήνας, αν πιστέυω οτι η αναδάσωση θα κάνει δουλειά και άλλα τέτοια.

Γενικα παρατηρώ ενα Trend με το περιβάλλον...

Εκει που καθόμαστε με την παρέα, κανονίζοντας το που θα πάμε να τα πιούμε, τσουπ(!) να σου και ενα κοκκινο ελάφι, μια ΧΥΤΑ, ενα κατι με το περιβάλλον για να αποπροσανατολίσουμε την κουβέντα και να δείξουμε τις γνώσεις μας στην περιβαλοντική μελέτη. Μετά η κουβέντα γυρνάει στο ποτό, στα νύχια και σε άλλες σημαντικές για τον μέσο έλληνα κουβέντες!!!

Ελα ομως που, πέρα απο την παπαρολογία που πάει σύννεφο, έπρεπε να καεί το Πήλιο και η Πάρνηθα για να μας μπεί στο μυαλό οτι τόσο καιρό στην Αθήνα σκοτώνουμε την Αττική Γή, οτι οι συνήθειες των ελλήνων (και εμένα μέσα) είναι οι χειρότερες ως προς το περιβάλλον (και δέν μιλάω μόνο για την φύση αλλα και για τα κοινόχρηστα μέρη που είναι τεράστιοι σκουπιδοντενεκέδες/τσιχλοδοχεια), οτι το αμάξι μας εχει αντικαταστήσει τα πόδια μας και άλλα πολλα.

Ωραία όμως το σκευτήκαμε... όμως αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες, που τόσο καφιόμαστε οτι είμαστε απόγονοι, είναι οτι απο τα λόγια στην πράξη είναι το μεγαλύτερο βήμα.

Ο Έλην όμως, απο τον πρώτο πολίτη της χώρας μέχρι τον τελευταίο ζητίάνο(συμπεριλαμβανομένου και εμού), εχει ενα πρόβλημα στους "μεγάλους διασκελισμούς" και το ποιό πιθανό είναι οταν βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα και την αλλαγή της συνήθειας που τόσο τον έχει βολέψει να πει.. "Ωχ αδερφέ... δέν βαριέσαι..."

Οπώτε θα ξαναπάει δύο τετράγωνα ποιο πάνω με το αμάξι, Θα πετάξει τσιγάρα και χαρτιά απο το παράθυρο του αμαξιού, θα βάζει την θερμανση τόσο δυνατα ωστε να κυκλοφορεί γυμνός στο σπίτι και θα ξαναπετάξει τα σκουπίδια απο το μπαλκόνι. Τα ίδια κλασσικά συνηθισμένα πράγματα...

Δέν μιλάμε για το πώς πρέπει να πετάμε το λάδι και άλλα γιατι θα με πείτε υστερικό...

Σε λίγο καιρό λοιπόν θα πάψουμε να το παίζουμε αγριεμένοι αγγελιοφόροι του περιβάλλοντος και θα ξαναρχίσουμε τις μίζερες συνήθειες μας...

Το δάχτυλο λοιπόν... επάνω μας. γιατι πρίν απ όλους τους φορείς και τις πυροσβεστικές, ΕΜΕΙΣ φταίμε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

φωτιάς συνέχεια...

Οχι δέν θα μιλήσω ΠΑΛΙ για την πάρνηθα... Γι αυτό θα μιλήσω σε μερικούς μήνες οταν θα βάλω το ξερό μου να ρίξει ενα φακελάκι στο κουτί.

Θα μιλήσω για το τί συνεπάγεται ενα καμμένο βουνό.

Οικολογική σκοπιά: Αυτά λίγο πολύ τα ξέρουμε όλοι. Τέφρα στις πόλεις, Επικίνδυνα σωματίδια, μακροπρόθεσμες αλλαγές κλίματος, ζέστη, πλυμμήρες, μόλυνση, κ.λπ

Πολιτική σκοπιά: Ειδικά η πάρνηθα έκαψε μαζί και την κυβέρνηση, που εδώ που τα λέμε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβέρνηση θα την εκανε παρανάλωμα, ευκαιρία λοιπόν για τους δημαρχοπολοτικονομαρχοβουλευτές να κερδίσουν ψήφους απο την "εξαγγελία αναδάσωσης" που στο κάτω κάτω είναι ΑΔΥΝΑΤΗ αφού τα περισσότερα δέντρα μεγαλώνουν στον ίσκιο των μεγαλυτέρων και γενικά σε ενα συγγενές περιβάλλον. Άσχετα αν σκάβοντας και "καθαρίζοντας" απομακρύνουμε και τους σπόρους οι οπίοι τυχόν έχουν πέσει. Ασχετα αν τα δάση ΞΑΝΑΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ, εμείς ΘΑ ΤΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΟΥΜΕ

δηλαδή θα καταστρέψουμε και την τελευταία ελπίδα να ξαναγίνει δάσος...

Κοινωνική σκοπιά: κι εδώ οδυρμό έχουμε. Που θα πάτε σαββατοκύρικακο μικρα κουτα εργαζόμενα ελληνάκια? Στο δάσος? αυτό καηκε... πατε θάλλασα που αυτή δέν καίγεται έυκολα (εξάλλου το νερό και το πετρέλαιο υγρά είναι...)

Οικιστική σκοπιά: Θα αποτύχει που θα αποτύχει η αναδάσωση, γιατί να μήν σπείρουμε γκαζόν, πισίνες, βίλες και μερικά καζίνα? μια χαρά θέα δέν έχει?

Εξάλλου μία ματαιοδοξία την έχουμε... το τετραγωνικό με θέα την αιθαλομίχλη το θέλουμε. ειδικα αφου είμαστε δικηγόροι, πολιτικοί, τραγουδιάρηδες στις πίστες και πλουσιόπαιδα εφοπλιστών... Πως να το κρύψωμεν άλλωστε... το φυσάμε!

το φυσάμε και το αποχαρακτηρίζουμε, το φυσάμε και το χτίζουμε! Τοσο απλά ούτε ο θεός δεν έδωσε πνοή στον άνθρωπο! (ε ρε αλάτι στο τσιμέντο που σας χρειάζεται)

business σκοπιά: τα χεράκια τα τρίψαμε. θα πουλήσουμε οικόπεδα σε αυτους που τα φυσάνε, Θα ανοίξουμε καφετέρειες οπου ο φραπές θα κάνει 100€, εστιατόρια gourmet με συνταγές απο ανανά και καζίνο με κουλοχέρηδες που είναι... κουλοί...

Κλείνοντας

ΝΤΡΟΠΗ σε ολους μας. ΣΕ ΟΛΟΥΣ μα ποιό πολύ σε ΕΜΑΣ

-> που δέν μάθαμε τρόπους. Γιατι το να πετάς σκουπίδια είναι ΚΑΙ θεμα τρόπων.

-> που δέν μάθαμε οικονομία. Δέν ζήσαμε κανέναν πόλεμο και καμμιά κακουχία για να μάθουμε την εξοικονόμηση. Τελικά μάλλον πρέπει...

->Που δεν ξέρουμε να ψηφήζουμε. Γενικά δέν ξέςρουμε τι πάει να πεί δημοκρατία και πολιτική. Καφιόμαστε μετά οτι είμαστε απόγονοι των αρχαίων ελλήνων. BULLSHIT i say!

-> Δέν σεβόμαστε τα παιδιά μας, που στο κάτω κάτω αυτά θα πάθουν καρκίνο, θα υποφέρουν απο ασθμα και αλλεργίες.

και άλλα πολλά...

Μέχρι το επόμενο post σκαλίστε την μύτη σας. Πολλές απαντήσεις κρύβονται εκειμεσα...