Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Χριστούγεννα on the rocks


Σάν να έχει βγάλει αράχνες ξανά το blog μου... Ας το ξαραχνιάσουμε σιγά σιγά μιάς και τα χριστούγεννα δέν είναι μακρυα...

The socializing sociologist

Αυτές οι μέρες κύλισαν πολύ όμορφα. Πέρα απο το τρέξιμο και τις άπειρες ώρες μπροστά απο την μισοκακόμοιρη οθώνη του υπολογιστή μου, η ίδια που απο την πολυκαιρία πλέον δέν μπορεί να απεικονίσει σωστα τα χρώματα. Μήν νομίζετε οτι έπαιζα ή έφτιαχνα διάφορα κουλά πάλι... Ευτυχώς η δυστυχώς, έγραφα για την πτυχιακή μου. Τελικά δέν είναι και τόσο εύκολο. Ακόμα ψάχνω τις σωστές πηγές και βγάζω τα μάτια μου στο διάβασμα και το γράψιμο. Πέρα λοιπόν απο αυτό, οι ημέρες μου περνάνε ήρεμα και αρκούντως χαρούμενα. Η παρεούλα εδώ (σας έχω πεί πόσο καλά παιδιά είναι όλα?) είχε μερικές υπέροχες στιγμές, παρά τις μικρές καθημερινές παραφωνίες.

Ας ξεκινήσουμε με τις μικρές οχι και τόσο όμορφες στιγμές. Πρώτα απ όλα να ευχηθώ στον Δημήτρη Housemaster γρήγορη ανάρρωση απο το ατυχές γεγονός. Πραγματικά θα ήθελα να βοηθούσα, αλλά το νοσοκομείο της Μυτιλήνης είναι πάνω απο τις ανθρώπινες δυνάμεις. Εκτός βέβαια αν χρησιμοποιήσεις μερικά Napalm. Εν ολίγοις, ο Housemaster θέλησε να βγάλει ένα απόστημα που τον ταλαιπωρούσε αρκετές μέρες και δυσκόλευε μερικές κινήσεις του, αλλά τελικά τον περίμενε περισσότερος πόνος απ οτι έπρεπε. Η άναισθησία΄, που έπρεπε να γίνει πρίν την τομή αφαίρεσης, υπήρχε μόνο στο κεφάλι του γιατρού που ούτε που νοιάστηκε αν ο φτωχός Housemaster παίθαινε απο τους πόνους. Αν ποτέ βρεθείτε στην Μυτιλήνη, ένα θα σας συμβουλέψω: Μήν αρρωστήσετε!

>>> Fast Forward

Την εβδομάδα που πέρασε είχαμε πάει στον Garret (ακα Πέτρο) για τα γενέθλιά του. Μιάς που ο μικρός (την βλέπω την μπούφλα να έρχεται) Πετράκος έγινε 19, είπαμε κι εμείς να πάμε με μία τούρτα, πατατάκια και αναψυκτικά (παχυντικά πράγματα...) να του κανουμε ενα ΝΤΖΑ! Η φάση είναι οτι εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς. Πραγματικά είχαν ανοίξει οι ουρανοί! Μήν πτοούμενοι απο την ασταμάτητη μπόρα, αρχίζουμε το μεγάλο ταξίδι. Πρώτα για πατατάκια και ποτά στην κοντινότερη κάβα (θέλαμε και king size! Πέτρο, απλά σου έφεξε! τα BBQ ούτε που τα ανοίξαμε) μετά, αφού διασχίσαμε ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟλη την παλιά και νέα Ερμού, πήγαμε σε ένα μεγάλο ζαχαροπλαστείο στο τέρμα για να πάρουμε την τούρτα και τα κερια (τα κεριά δέν συμβόλιζαν τον χρόνο αλλά τις ημέρες... φυσικά ήταν κέρινοι αριθμοί γιατί αν βάζαμε κανονικά κεράκια θα χρειαζόμασταν κατι δεκάδες μέτρα τούρτας) Στό τέλος κάναμε την έκπληξή μας χτύπώντας το κουδούνι και τραγουδώντας του το γενέθλιο τραγούδι. Φυσικά τα παππούτσια με τις κάλτσες, τα μπουφάν και τα παντελόνια μας είχαν βραχεί... πολύ... Αφού βγάλαμε τις κάλτσες και τα παπούτσια και μαζέψαμε τα παντελόνια σε ψαράδικο στύλ. Η ποδαρίλα έδινε και έπερνε! Η βραδιά πέρασε με πολύ κέφι και μερικά "Ρε Χώλλ" παραπάνω αφου ο Cubi (www.cubimension.net) πασπάλισε μερικά κινητά με τούρτα. Α ναι.. η τούρτα... τελικά δέχτηκε επίθεση απο τα κουτάλια μας. Κοινώς: την φάγαμε χωρίς να την κόψουμε. Τα συνχαρητήριά μου στον ζαχαροπλάστη...

White White Christmas... on a stick!

Απο αύριο και όλο το δεκαπενθήμερο των χριστουγέννων, θα με βρείτε στο Αμαρούσιο. Είτε Online στο Wii, είτε στο MSN, είτε στο blog, εγώ θα είμαι εκεί για τις γιορτές. Τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα απ ότι περίμενα. Οι σχέσεις των μελών της οικογένειας έχουν αποκατασταθεί. Υπάρχει βέβαια γκρίνια για την έλλειψη ρευστού (είναι πολλά τα λεφτά για τα φωτιστικά, Γιάνγκο), αλλά με την πολιτική "χαλαρώση και αποτελεσματικότητα" προβλέπεται να περάσουμε όμορφα χριστούγεννα. Ομορφότερα απο τα προηγούμενα. Φυσικά ακόμα η κατάσταση είναι ρευστή αλλά πού θα πάει... Θα καταφέρουμε αυτό το σπίτι να ενώσει και όχι να διχάσει στον κάθε όροφό του την οικογένειά μας.

Κατα τα άλλα, τα ίδια... πάλι δουλίτσες με φούντες, πάλι μερεμέτια, πάλι διάφορα μικροπράγματα που θέλουν άλλαγμα ή φτιάξιμο θα καταναλώνουν την περισσότερη μέρα μου. Συνηθισμένα πράγματα. Οσο δέν υπάρχει πίεση, όλα είναι οκ! Για εμένα και για όλους.

Τι να κάνουμε.. ένα πράγμα δέν αντέχω... την πίεση, την μιζέρια και την μουρμούρα.

Christmas gaming!

Τα φετινά χριστούγεννα ανήκουν στα: Super Mario Galaxy, Metroid Prime 3 και Umbrella Chronicles. Το PC φυσικά έχει μείνει πίσω γιατι πολύ απλά δέν σηκώνει το Bioshock. Γμτ.. και ήθελα πολύ να το παίξω... Damn.. Περιμένω με ανυπομονισία τί δώρο θα μου κάνουν απο την Virtual Console οι Wii Friends μου... φυσικά και θα ανταποδώσω αφού είναι ενας πολύ φτηνός και γρήγορος τρόπος να δώσεις δώρο!

Α ναι! Ο Cubes μοιράζεται στο blog του, τις μνήμες απο το N64 του! Πραγματικά υπέροχο κείμενο απο έναν υπέροχο άνθρωπο για μία υπέροχη κονσόλα. Επισκευθείτε το www.cubimension.net (no viruses and no porno included :P)

Για τους γονείς (μου) και όσων τύχει να διαβάσουν το blog, προτείνω να επισκευτούν τον οδηγό αγοράς video games του Nside αφιερωμένο αποκλειστικά στους γονείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου